Nie tak dawno przeczytałam na jednym z blogów zagranicznej firmy monitorującej media poradę dla klientów, żeby zamówili jako podstawę monitoring mediów internetowych, a w zakresie prasy tylko te tytuły, które nie mają swoich portali internetowych. W założeniu, miało to pomóc ciąć koszty i zapobiegać duplikowaniu się wyników.

Zastanowiła mnie sensowność tego podejścia. W pierwszej chwili pomyślałam, że może na zachodzie więcej gazet wrzuca kompletne wydania do sieci – mimo coraz powszechniejszych „pay-wall”-i. Nie mam takich danych na temat Polski, ale szybko znalazłam dane z gazet zachodnich.

Newspaper Licencing Agency zbadała 10 ogólnokrajowych gazet angielskich, porównując zawartość ich wydań papierowych oraz internetowych. Okazuje się, że różnice są bardzo duże. Na wykresie poniżej na zielono są zaznaczone artykuły identyczne, na czerwono te, które wystąpiły wyłącznie w internecie, a na niebiesko – tylko prasowe.

Grafika i badanie zostały wykonane przez firmę Newspaper Licencing Agency (NLA).

Zaskoczyło mnie, jak dużo publikacji się nie pokrywa. Na podstawie wykresu nie widzę możliwości zrezygnowania z monitorowania tytułów prasowych tylko dlatego, że mają też swoją edycję internetową. Ciekawe jest też to, że wg. NLA (która przygotowuje takie zestawienia co kwartał) cały czas wzrasta liczba unikalnych artykułów w Internecie.